V-2 Roketleri

Temelleri, geliştiricisi olan Wernher Von Braun’un 1934’te yazdığı "Sıvı İtici Roket Probleminin Yapısı, Teorik ve Deneysel Çözümü” adlı teze dayanan, diğer balistik füzelerin atası ve jet uçaklarının önünü açan teknoloji olarak sayılan V-2 (Vergeltungswaffe 2) roketleri; dünyanın ilk uzun menzilli balistik füzesi olma özelliğini taşır. Ayrıca V-2 roketleri uzaya çıkan ilk insan yapımı nesnedir.

Teknik özellikler

12.5 tonluk V-2 roketlerinde yakıt olarak %25 su - %75 etil alkol olan bir çözelti bulunuyordu. Buradaki su buharlaşarak soğutucu etki gösteriyor, termal stresi düşürüyor ve itmeyi arttırarak daha pürüzsüz bir yanma sağlıyordu. Yakıcı olarak ise sıvı oksijen kullanıyordu. Yakıcı ve yakıt tanklarının ikisinde de alüminyum-magnezyum alaşımı kullanılıyordu. Bu 14 metrelik roketler dik olarak ateşlendiği zaman 208 kilometre kadar irtifaya ve saatte 5760 km gibi hızlara çıkabiliyordu. Savaş başlığında ise etki halinde patlayacak şekilde 1000 kilogram civarı TNT ve amonyum nitrat karışımı olan amatol kullanılıyordu. Ancak belirtmek gerekir ki malzeme yetersizliği nedeniyle başlıklara sadece çimento konularak hasar için roketin kinetik enerjisine güvenildiği de olmuştur.

V-2 roketlerinin yapım masrafı zamanın 100.000 markına denk geliyordu (2022 Ekim itibariyle yaklaşık 4 milyon dolar) ve bu roketlerde kullanılan etil alkol, Almanya'nın yakıtlık etil alkol tüketiminin ⅓’ünü oluşturuyordu.

V-2 Roketlerinin Üretim Tarihçesi

• 1939 - Tasarım ve üretim emri verildi.

• Mart 1942 - Üretim planları sunuldu ve fırlatma rampası inşa edildi.

• Mart 1942 -Test uçuşlarına başlandı.

• Ekim 1942 - İlk başarılı test uçuşu yapıldı.

• Aralık 1942 - Seri üretim emri verildi.

V-2 Roketlerinin Savaşa Etkisi

Bu roketler sesten hızlı olmaları dolayısıyla düşeceği yere hiçbir uyarı vermiyordu. Bu durum V-2 roketlerine karşı bir savunmayı çok zor kılıyordu. mürettebat ve pilot kaybetme riski olmadığından bu silahlar uzak mesafeden çok etkililerdi ama yine de roketlerin savaşın sonunda kullanılmaya başlanılmasından ve maliyetli olduğundan V-2 roketleri savaşın sonucu ciddi bir şekilde etkilememiştir.

II. Dünya Savaşının sonlarında yaklaşık Olarak 6000 tane V-2 roketi üretilmiştir. Bu roketlerin yaklaşık 3200 tanesi, Londra’yı (Birleşik Krallık) ve Antwerp’i (Belçika) hedeflenerek ateşlenmiştir (yaklaşık olarak 1600 roket Belçika’ya, 1400 roket Birleşik Krallık’a düşmüştür). Bu atışların en çok zayiata sebep olanı, 16 Aralık 1944 günü bir sinemanın çatısına düşerek 570 ölüme ve 290 yaralanmaya sebep olmuştur. V-2 roketlerinin verdiği toplam zayiatın ise 9000 ölü,12000 yaralı sivil ve askeri personel civarında olduğu tahmin edilmektedir. Belirtmek gerekir ki bu roketlerin yapımında çalıştırılan yaklaşık 20000 tutsak hayatını kaybetmiştir. Bu sayı ironik bir şekilde roketlerin düştüğü yerde öldürdüğü insan sayısından daha fazladır.

KAYNAKÇA:

• Oberg, Jim; Sullivan, Dr. Brian R (original draft) (March 1999). "'Space Power Theory". U.S. Air Force Space Command: Government Printing Office. p. 143. Archived from the original on 3 February 2009. Retrieved 28 November 2008. 24,000 fighters could have been produced instead of the inaccurate V-weapons.

• Harris, Arthur T; Cox, Sebastion (1995). Despatch on War Operations: 23rd February, 1942, to 8th May, 1945. p. xliii. ISBN 0-7146-4692-X. Retrieved 4 July 2008.

• King, Benjamin; Kutta, Timothy J. (1998). Impact: The History of Germany's V-Weapons in World War II.

• Ramsey, Syed (2016). Tools of War: History of Weapons in Modern Times.

• Neufeld, Michael J. (1995). The Rocket and the Reich: Peenemünde and the Coming of the Ballistic Missile Era.

• Ordway, Frederick I, III; Sharpe, Mitchell R (1979). The Rocket Team. Apogee Books Space Series 36..